Rozdział dziewięćdziesiąty siódmy.

1 Września.

Oczami Harrego.

Skończyliśmy jeść i od razu musieliśmy pojechać na 'poranną próbę'. Odeszliśmy od stołu, z chłopakami skierowaliśmy się do wyjściowych drzwi a Lilo poszła na górę. Domyślam się, że do pokoju.. Tak słodko dzisiaj wyglądała. Nie odstawiła się tak jak każda inna zrobiłaby to na jej miejscu. Ona na luzie, mimo pomalowanych oczu nadal wyglądała bardzo naturalnie. Z myśli wyrwał mnie dźwięk mojego imienia. - Harry.. - powtórzył ktoś jeszcze raz, wtedy podniosłem głowę i rozejrzałem się wokół zdezorientowany. Wszyscy dziwnie patrzyli. - Mhm? - mruknąłem.

Lo. - Żyjesz? - spytał nieco rozbawiony. Domyślam się, że owy śmiech spowodowany był moją miną.. Kiwnąłem głową, że tak i zaczęła lecieć muzyka... Śpiewałem jako pierwszy, minęło pół godziny i moje miejsce zajął Zayn.. odszedłem do stolika z wodą, tak ja ciamajda musiałem się oczywiście oblać. Ej, Daniel zamówię taksówkę i pojadę się przebrać, okej? - spojrzałem na niego pytająco, a ten rozbawiony kiwnął głową, że tak. Skierowałem się do drzwi.. Cholera jak ja wyjdę z takimi spodniami? Nie miałem nawet się czym zasłonić. Chuj z tym, najwyżej wylecę na okładkę jakiegoś durnego szmatławca... Wychodzę z budynku i od razu udaje mi się zatrzymać taksówkę. Uch, jaki szczęściarz! Podaję taksówkarzowi adres, facet widać długo jeździ.. nie stwierdzam tego tylko po jego zsiwiałych włosach, jednak skręcił w jakąś małą uliczkę i w zaledwie siedem minut dojechaliśmy pod hotel bez żadnych korków. Zapłaciłem, podziękowałem i szybko skierowałem się do środka. Starałem się niemal przebiec do najbliższej windy, gdyż mieliśmy pokój dosyć wysoko.. Dziewczyna w recepcji uroczo się uśmiechnęła.. Gdyby nie taka sytuacja chętnie bym z nią pogadał, nawet ładna, no wiecie niska brunetka z pięknymi oczami i z dużym biustem.. Podszedłem do drzwi, wkładam rękę do kieszeni, cholera nie mam karty! Wrr, wybieram numer do Daniela..

*D.- Tak? Harry? - spytał wesoło. Domyślam się, że pewnie nadal mają polewkę z mojego 'oblania' się.

*H.- Jest problem, zostawiłem kartę u was. - powiedziałem poddenerwowany, wcale nie było mi do śmiechu.

*D.- Co? Och.. Poczekaj Liam mnie woła, dam ci Louisa. - I już go nie było słychać, za to w słuchawce pojawił się głos przyjaciela..

*Lo.- Sieeeeeemango! - niemalże krzyknął wesoło. - Coś się Haroldzie stało?

*H.- Jeżeli te 'coś' można stwierdzić to, że zapomniałem wziąć kartę do pokoju, to tak. Stało się. - ze zdenerwowania mieszają mi się słowa. Jeszcze ten ich dobry humor..

*Lo.- To idź u mnie powinna być Lilian i pożycz coś ode mnie. - Powiedziałem krótkie 'Yhym' i się rozłączyłem. Właściwie czemu sam na to nie wpadłem? Przy okazji mogę pogadać z Lil.. Chciałbym, żeby tam to co było między nami wróciło. Tak, pewnie jestem głupi, domyślam się, że to nie możliwe... Gdyby chciała do mnie wrócić, to nie wybrałaby Zayna który zmarnował szansę, którą ja chciałbym otrzymać..

Podchodzę do drzwi... Postanawiam zapukać, kto wie co ona tam robi... Tak, tak zboczuchy, domyślam się co mieliście teraz na myśli... Staję tak pięć minut, ale nic. Chwytam za klamkę, drzwi są otwarte.. ale wchodząc głośno oznajmiam, że że to ja.. Jednak nikt mi nie odpowiada. Wchodzę dalej, zamykając drzwi za sobą, nawołuję jej imię. Jednak nadal głucha cisza. Rozglądam się wokół, już mam iść dalej gdy dostrzegam bezwładną rękę wystającą zza łóżka. Czuje jak zaczyna mnie ściskać w środku. Zaczynam tam biec, mam wrażenie jakby ktoś włączył spowolnienie, każdą sekundę czuję jak wiek.. Dobiegam do niej. Czuje jakbym umarł, dosłownie. Jest cała blada. Jej ręka leży wśród kałuży krwi zmieszanej ze szkłem. Szukam czegoś do owinięcia ręki. Chwytam jakąś bandamkę z walizki obok przewiązuję rękę. Ona leży tak bezwładnie, czuję łzy na policzkach. Nie wytrzymuje, sprawdzam puls. Żyje. Wyjmuję telefon z kieszeni, wybieram alarmowy numer.. Szybko zdaję im relacje co i jak gdzie mają przyjechać krzyczę, żeby się pośpieszyli. Starają się mnie uspokoić. Mają za chwilę być.. Potrząsam nią delikatnie, płacząc proszę aby się ocknęła.. Nie wytrzymuje.. Uderzam pięścią w podłogę. Pech sprawia, że o mało co nie trafiam w jej rękę, jednak uderzam tak, że moja prawa ręka zawiera w sobie szkło. Syczę z bólu, a wtedy do pokoju jak jacyś terroryści wpadają osoby z karetki, mają ze sobą nosze. Wkładają ją zwinnie. Przy mnie zatrzymuje się starszy lekarz, spogląda dziwnie na moją dłoń.

Dr. - Kim jesteś? Co tu się stało? Kim ona dla ciebie jest? - Mówił to strasznie sztywno.

H.- Harry, Harry Styles. Nie wiem, zadzwoniłem do was od razu jak się tu znalazłem. Jestem przyjacielem jej brata.. Właściwie jej też. - powiedziałem szybko. Plątał mi się strasznie język. Byłem zdenerwowany.

Dr. - Jedziesz z nami, przy okazji opatrzę ci rękę. - Wstaję, podążam za nim.. Gdy znajduję się w karetce. Odjeżdżamy na sygnale, a ja przypominam sobie w jakim stanie jest Lilo. Dostaję jakby furii? Jestem przerażony. Ale dochodzi do mnie, że zachowuję się źle w stosunku do przyjaciół. Louis jak najszybciej powinien się o tym dowiedzieć.. Wybieram numer do Louisa, odbiera po pierwszym sygnale. - I jak masz te spodnie? Tylko tych nie oblej.. - i w tle było słychać chichot nie tylko jego. - Louis, kurwa. Nie czas na żarty.. - Ej zaraz, czekaj. Co ty odwalasz? Postanawiasz oglądać sobie filmy? na próbę ziomeczek.. - Jakie filmy?! - Mówię głośno zirytowany. - No przecież słyszę odgłos karetki. Ty se znowu te filmy medyczne oglądasz. - Kurwa, nie ma czasu na żarty. Nic nie oglądam, ja jestem w karetce. - Co jak to? - teraz słyszałem głos wszystkich chłopców chórkiem. - Co zrobiłeś? - dopytywali się dalej. A mnie jakby zatkało. Mój głos automatycznie się zmienił, zacząłem szlochać. - Nie wygłupiaj się, to nie jest zabawne.- usłyszałem głos Daniela. - Nie wygłupiam.. - przerwałem na chwilę. Nie potrafiłem im tego powiedzieć, czułem jak dławię się łzami. Zza siebie słyszę głos doktora z prośbą abym się opanował. - Harry? Jesteś? - nadal mówili wesoło. To jeszcze bardziej denerwowało, czy oni nie rozumieją?! - Lilian ma rozcięte... - przerwał mi głos Louisa. Który nie brzmiał już tak jak przed chwilą, teraz był załamany. - c-c-o.. - wrzaśnięcie, po czym usłyszałem mocne uderzenie....

Nie odpowiadam na pytania w komentarzach.

NAWET NA TAKIE CZY BĘDZIE ROZDZIAŁ CZY COŚ.

jak chcesz coś wiedzieć to tu: www.ask.fm/laajk98

OSTATNI DIALOG JEST PISANY W TAKI SPOSÓB SPECJALNIE.

wiem, że nie jest to wygodny sposób.

ALE TAK WYRAŻAM BARDZIEJ EMOCJE..