Rozdział 77.

I jest nim Zayn.. Nie pewnie podeszłam do jego krzesła. Zauważyłam, że Harry bacznie, dziwnym wzrokiem się mi przyglądał. Było mi go szczerze, cholernie szkoda. Dobrze wiem, jak on się teraz czuje. "Zayn" szepnęłam, a on spojrzał na mnie smutnym wzrokiem. Wyglądał tak słodko, że miałam ochotę się na niego rzucić.
LL- Nie boisz się, że mogę ci nogi połamać? - spojrzałam na niego pytającym wzrokiem, a on przyciągnął mnie do siebie. Zostałam obdarowana jeszcze namiętnym całusem. Tak znalazłam się na kolanach ukochanego.
N. - To co jemy? - krzyknął na cały głos Horan. Wszyscy jednocześnie głośno stwierdzili mu rację. Harry, nie wyglądał na jakoś specjalnie dobitego, aż tak chyba się nie przejął moją decyzją, że nie wybrałam jego. On chyba cieszył się moim szczęściem..Wszyscy dorwali się do smakołyków. Mogę się założyć, ze wszystko zostało zamówione, bo oni i takie wykwintne gotowanie? haha, zabawne..
W końcu wszystko zostało zjedzone, minęło dosyć sporo czasu, bo tego naprawdę było pełno.
Lo. - No to nadszedł czas na prezenty. - głośno oznajmił mój braciszek.
LL. - Ej, ale przecież już mam od was prezent, no teeeen wyjazd, który na pewno sporo kosztował. A wy jeszcze prezenty?
Li. - Ej piękna, ale te prezenty są skromniutkie. ~ spojrzałam pytającym wzrokiem, wszyscy oprócz mnie wybuchnęli śmiechem..
Każdy podchodził do mnie po kolei i dawał prezenty, składając przy tym "szczęścia z Zaynem", było to monotonne ale słodkie. Postanowiłam, że prezenty od nich otworze jak będę już sama w pokoju. Chłopcy nie zbyt się z tego ucieszyli, ale dali za wygraną. W czasie gdy Harry wręczał mi prezent, do daddiego zadzwonił telefon od Paula.. Z tego co zrozumiałam, to on oddzwaniał, bo chłopcy wcześniej mieli do niego "jakąś ważną sprawę". Rozeszliśmy się do pokojów, aby się ubrać, bo właściwie każdy z mimo dwunastej był jeszcze w piżamie. Ze mną do pokoju poszedł razem Zayn.
Z. - Mam nadzieję, że nie będę ci przeszkadzać. - spytał? nie właściwie uprzejmie stwierdził.
LL. - No, nie. Ale chyba powinieneś się ubierać, bo zaraz macie wizyte Paula.
Z. - Czy ty sądzisz ,że ja źle wyglądam? - udał oburzonego.
LL. - Po za tym, że jesteś roztrzepany i masz na sobie spodenki to nie.. a po co Paul przychodzi?
Z. - Musimy poważnie porozmawiać.. - urwał jakby nie był pewien czy powinieneń.
LL . - Dobrze, rozumiem nie chcesz nie mów. - dodałam szybko, podchodząc do walizki, która była nadal spakowana. Wyciągnęłam z niej dużą koszulkę, leginsy i ciepłe skarpety, podeszłam do kolejnej walizki, w której trzymałam bielizne, szczoteczkę do zębów i szczotkę. Chwyciłam wszystko i skierowałam się do łazienki. - Zaczekasz? czy idziesz się ubrać?
Z. - wiesz, chyba cię posłucham.. Wyglądam za seksownie, jeszcze Paul zmieni dla mnie orientacje, jak mnie takiego zobaczy. - Powiedział to poważnie, a ja wybuchnęłam śmiechem. Podszedł jeszcze do mnie, objął w pasie i namiętnie pocałował, po czym każdy z nas skierował się w inne drzwi..


Przepraszam, przepraszam, przepraszam.
Myślałam nawet o usunięciu bloga!
To nie to, że nie chciałam tego prowadzić, ale mój humor był straszny..
Postaram się pisać regularnie, jeszcze raz przepraszam ! :c.