Rozdział 17.

Weszli do pokoju, odłożyłam pustą miskę na bok, lecz laptopa nadal trzymałam na kolanach. Cała piątka mnie okrążyła dookoła.Harry usiadł koło mnie, ściągnął laptopa.Położył go na szafce, i złapał mnie za rękę.Zauważyłam jak mój kochany braciszek piorunuje go spojrzeniem , Hazza to zauważył ale się tym w ogóle nie przejął.

Lo.- Skąd to miałaś ? - powiedział łagodnie..

LL.- Nie wiem , może ktoś mi podrzucił. - tak , skłamałam.Nie chciałam poruszać tematu Kan'a, to mogłoby się dla niego ,źle skończyć.A ja przecież mogłam odmówić.

Lo.- Nie kłam.

Li.- Przecież wiemy, że wczoraj tego używałaś! - skąd on wiedział?

LL.- Dobra, kurwa zostawcie mnie samą! - warknęłam , nie miałam ochoty się im tłumaczyć.

Z.- No , sorry nie wyjdziemy stąd dopóki nam tego nie wytłumaczysz.

H.- Ej , a może chcesz porozmawiać z Lou na osobności?

LL.- Pff . co to za różnica? - Louis usiadł obok mnie.

Lo. - Liluuś , no czemu to brałaś?

LL.- Nie nazywaj mnie taak ! - prawie krzyknęłam.

Lo.- Nie Liluś , bo nazywał cię tak ojciec? a imienia Lilia nie cierpisz, bo to wybrała matka?

LL.- Nawet nie waż się o nim wspominać! To ,że moje dzieciństwo się zjebało , bo go tutaj z nami nie ma , to wyłącznie twoja wina ! - jak zawsze przy takich tematach nie panowałam nad sobą.

Lo.- Lil , kiedy ty w końcu zrozumiesz ,że to był wypadek, i to nie z mojej winy.

LL.- Gdybyś 5 lat temu się nie upił na tym cholernym ognisku i się nie spóźniał do domu , ojciec nie pojechałby cię szukać, i by nie zginął . - rozpłakałam się, zawsze wszystkie wspomnienia o tacie doprowadzały mnie do takiego stanu.Loui chciał wytrzeć mi łze, odepchnęłam go i zaczęłam na niego drzeć ,żeby mnie nie dotykał.

Li.- Kurde, no Lilo ja cię nie rozumiem, za co ty właściwie go tak.. - Louis mu przerwał.

Lo.- nienawidzisz . ? nie cierpisz . ? ja też tego nie rozumiem.- zrobił smutną minę.

LL.- Jeszcze się kurwa pytasz? nie pamiętasz jaki był? może za to ,że mówisz w podobny sposób? śpiewasz jak on.Wyglądem też go przypominasz, wszystko w tobie go przypomina , jesteś jak on tylko młodszy model.Jak zginął , jedyną rzeczą co mnie pocieszało była nadzieja na to ,że mi go zastąpisz.. ale ty mnie odrzuciłeś, miałeś mnie dosłownie gdzieś.W domu nie miałam nikogo, matka ciągle w pracy albo gdzieś z jakimiś chłoptasiami młodszymi o 10-15 lat. Ty? przyjaciele, imprezy, czasem komp, no i ostatecznie muzyka, szkołę też zaczynałeś powoli olewać.. A co ze mną? no właśnie, widzisz tu w waszych życiach miejsce na mnie? 5 lat praktycznie ciągle sama, musiałam nauczyć się samodzielności.. Nic po za kasą nie miałam, no  nie liczę; fałszywych przyjaciółek czy chłopaków którzy myśleli tylko o jednym.Jak rok temu matka zaczęła sprowadzać jednego faceta przez 2 miesiące zdziwiło mnie to , jeszcze w ten sam dzień w którym ty oznajmiłeś ,że wyjeżdżasz on przyszedł z walizkami..Na początku przy niej udawał idealnego tatusia , a potem? eghm.. było coraz gorzej! - pierwszy raz wyrzuciłam z siebie to co dusiło mnie od środka, przez tak długi czas..Łzy leciały, nie panowałam nad nimi. Louis mnie przytulił, nie wyrywałam się, w końcu czekałam na to 5 lat, które były dla mnie jak wieki.Usłyszałam jego szept "przepraszam".Odwzajemniłam uścisk i oderwaliśmy się od siebie, pierwszy raz od tych 5 lat spojrzałam w jego oczy, były zaszklone, ale szczęśliwe.. Ujrzałam w nich cieszącego się ojca..

_________________________________

Na początku chce was przeprosić,że was zawiodłam..

gdyż nie zrobiłam w poprzednim o Zayn'ie, postaram

się coś o nim nadrobić, bo widzę,że większość czytających 

jest za nim.. Co do rozdziału? udało mi się wreszcie połączyć,

tekst z bloga, z tym w zeszycie.. Małe zmiany nie których zdjęć..
Wielka zmiana dziewczyny branej za Lilo. 
. JAK SIĘ PODOBA?

Przepraszam! 

obiecałam,że dodam dzisiaj dwa rozdziały.

Niestety, nie dam rady dzisiaj,ale obiecuję

,że jutro rano będzie pierwszy & po 21 drugi.

PROSZĘ KOMEEEEEENTOWAĆ ! 

Dla was to chwilunia, a dla mnie kolejne natchnienie..

i pomoc w zdobyciu weny !

JAK SIĘ PODOBA NOWA "LILO" ?