Rozdział 49.

Jeżeli teraz mu wszystko wykrzyczę, odwróci się ode mnie? zostanę kompletnie sama? A jak go zranię? Nie chcę go tracić, ale to wszystko jego wina! A może moja? nie, no czemu zawsze wszystko musi być na mnie?
M. - Lil , proszę porozmawiajmy. - nie chętnie się do niego odwróciłam, wytarł mi łzę z policzka i delikatnie się uśmiechnął, jejku jak on słodko wyglądał, takiego przyjaciela to mi tylko pozazdrościć. 
M. - ee , jeszcze raz przepraszam, ale wiesz, że musiałem. - patrzył się na mnie z nadzieją, że go zrozumiem wybaczę i zapomnę. Ale czy ja tak potrafię? Pokiwałam głową, na oznakę, że rozumiem, chociaż nie byłam tego stuprocentowo pewna. Spojrzał w lewą stronę, gdzie znajdowała się szafka a na niej talerz zupy.
M.- Nie jesteś głodna? - Jego wzrok mnie przeszywał.
LL. - ee , nie. - próbowałam , to powiedzieć jak najbardziej przekonująco.
M. - No wiesz co ! Księżniczko, jak możesz mnie oszukiwać? - chwycił talerz.
LL. - Ja nie kłamię, naprawdę nie jestem głodna. - drzwi się otworzyły do sali wpadło pięciu debili. Nie chciałam na nich patrzeć, mimo ,że jeszcze dzisiaj nie miałam nic do Liam'a ani do Zayn'a, ale teraz po prostu coś mnie od nich oddala, coś we mnie chce być jak najdalej od nich. Spojrzałam się w lewo, Grats oczy normalnie wyskoczyły jak do orbity, ale spoko. Nie chciałam patrzeć im w oczy, powiedzieli chórkiem CZEŚĆ. Louisowi chyba powrócił humor, a może mi się tylko zdaje? podeszli bliżej mojego łóżka. 
M. - No , zjedź. Widzę, że jesteś głodna! - już chciałam coś powiedzieć, ale on pokręcił głową.
Li . - Czemu nie chcesz jeść, wstydzisz się nas? - postanowiłam nie odpowiadać, zignorować to.
Lo. - Oo , widzę,że moja kochana siostrzyczka ma focha. - powiedział z lekką drwiną.
LL. - Ryj kurwa! - warknęłam. Chyba powracam stara ja, kontakty ze wszystkimi się psują.
Lo. - Wyrażaj się i to na dodatek w miejscu publicznym.
LL. - Skończyłeś? wyjdź najlepiej i zabierz resztę, będzie bardzo milutko. - warknęłam, wszyscy zmierzyli mnie wzrokiem, miałam nadzieję, że mnie tym razem też posłucha. Ale on to zignorował.
Lo. - Mamy cię wziąć na spacer, to zalecenie lekarza.
N. - Ale najpierw powinnaś to zjeść. - wskazał na talerz, skrzywiłam się. I dobrze, nie zjem i nigdzie z nimi nie pójdę , będzie najlepiej! Uśmiechnęłam się w środku sama do siebie. Dziwne uczucie. Max przybliżył mi łyżkę do ust, czekał aż otworzę buzię, ale mi się nie śpieszyło. Podszedł do mnie Zayn.
Z. - Wyjdźcie ja to załatwię. - zauważyłam jak w tym momencie, Hazza piorunuje go wzrokiem. Ale on nic sobie z tego nie zrobił, Liam z Maxem chwycili resztę i wyszli.
LL. - Możesz iść z nimi , ja tego jeść nie będę. - warknęłam.
Z. - Musisz być dla mnie taka nie miła? - zrobił smutną minę szczeniaka, ale mnie to nie poruszyło.
LL. - Życie. - powiedziałam lekceważąco, usiadł bliżej mnie. Nasze twarze były bardzo blisko, chciałam tego. Jeny ! co ja gadam , nie chcę! nie mogę! nie,nie,nie !
LL. - Zayn, odsuń się! - warknęłam, mimo ,że nie chciałam przerywać musiałam.
Z. - Mam pomysł ! Ale powiem ci go jak dostanę buziaka w policzek. - uśmiechnął się zadziornie i ustawił się tak aby było mi prościej. Zmierzyłam go wzrokiem, dałam mu tego całusa. A on się znowu uśmiechnął.
Z. - No więc ja to zjem, mimo ,że zup nie lubię. A potem jakoś odejdę od was i kupię ci coś do jedzenia? - spojrzał na mnie pytająco, podobał mi się ten pomysł kiwnęłam głową. Zjadł to szybciutko, pomógł mi zejść z łóżka. Na korytarzu chłopaków nie było, pewnie czekają na dworze. 

Miało nie być, ale jest ! 

JEEJ DZISIAJ 23 najlepszy dzień dla directioners.

Tak jak wszystkie dziękuje Simon ! 

Oczywiście na ręku jest znaczek directioners.

+ na prawej ręce bransoletka nieskończoności.

JARAM SIĘ JUŻ DRUGA ROCZNICA !

właściwie moja pierwsza, bo directioners jakoś od listopada.

JEJ JUŻ JUTRO 50 ROZDZIAŁ ! :o .